Delhy belly

De reisapotheek van wereldreizigers bevat één belangrijk medicijn: immodium ofwel diarreeremmer. Zo ook de mijne, want wanneer je in een land komt waar én de temperatuur ver boven ons gemiddelde is én ze het niet zo nauw nemen met hygiëne, dan is waakzaamheid ten opzichte van het consumeren van voedsel en drank geboden.
En da nog stink je er vaak letterlijk in. Was het de heerlijke mangodrank of de met schoonwater bereide salade, of was de keuken niet gereinigd zoals wij dat doen, vaak met chloor en andere agressieve schoonmaakproducten.
Ik herinner me vaak mijn kinderjaren, doorgebracht in een allerkleinst eensgezins arbeiderswoning, waar vaak de afvoer van de riolering verstop was. Een van mijn familiale verplichtingen was dit onderdeel van het te kleine huisje te onderhouden, met een stok of rijf in het putje te roeren, de drab eruit scheppen en vooral niet met je handen eraan komen. Die vreselijk penetrante geur doet me denken aan armoede en wanneer ik hier door de steegjes wandel, ervaar ik een veelvoud daarvan, open riolen, massa’s bacteriën voorstellend, me ervan gewissend dat geur een wel heel sterke herinneringsfactor is.
De man maakt een bord eten voor ons klaar. De zoveelste curry, een mengsel van diverse kruiden en groente plus een soort gebakken platgeslagen pannenkoek, chapati genaamd. We drinken gebotteld water, dus wat zou er mis moeten gaan?
Als we weer thuis in Nederland zijn slaat het noodlot toe. Het kleinste kamertje wordt een druk bezochte plek, de pillen helpen niet en ik val in één week zowat vier kilo af.
Het stinkt, het geeft een vervelende druk in de onderbuik, eten erin, eten eruit, dit is nu de beruchte Delhi belly.
Een poepje wordt onderzocht in het regionale laboratorium hier in Tilburg, ik neem alvast een fikse antibioticakuur, wat de ellende meteen stopt.
Ja, hoor uitslag een duidelijke parasietinfectie, die je weliswaar ook in onze contreien op kunt lopen maar in verre oorden niet onbekend is.
De potten Indiase kruiden worden voorlopig niet aangeraakt, volgens zeggen hebben we hele goede ingekocht.
Even geen catcha curry of dahl bath.
Een weekje Quiberon om bij te komen met Frans stokbrood, stukje vlees en een glas wijn.
India, je moet er van leren houden, het andere kan ook gebeuren.

De reisapotheek van wereldreizigers bevat één belangrijk medicijn: immodium ofwel diarreeremmer. Zo ook de mijne, want wanneer je in een land komt waar én de temperatuur ver boven ons gemiddelde is én ze het niet zo nauw nemen met hygiëne, dan is waakzaamheid ten opzichte van het consumeren van voedsel en drank geboden.
En da nog stink je er vaak letterlijk in. Was het de heerlijke mangodrank of de met schoonwater bereide salade, of was de keuken niet gereinigd zoals wij dat doen, vaak met chloor en andere agressieve schoonmaakproducten.
Ik herinner me vaak mijn kinderjaren, doorgebracht in een allerkleinst eensgezins arbeiderswoning, waar vaak de afvoer van de riolering verstop was. Een van mijn familiale verplichtingen was dit onderdeel van het te kleine huisje te onderhouden, met een stok of rijf in het putje te roeren, de drab eruit scheppen en vooral niet met je handen eraan komen. Die vreselijk penetrante geur doet me denken aan armoede en wanneer ik hier door de steegjes wandel, ervaar ik een veelvoud daarvan, open riolen, massa’s bacteriën voorstellend, me ervan gewissend dat geur een wel heel sterke herinneringsfactor is.
De man maakt een bord eten voor ons klaar. De zoveelste curry, een mengsel van diverse kruiden en groente plus een soort gebakken platgeslagen pannenkoek, chapati genaamd. We drinken gebotteld water, dus wat zou er mis moeten gaan?
Als we weer thuis in Nederland zijn slaat het noodlot toe. Het kleinste kamertje wordt een druk bezochte plek, de pillen helpen niet en ik val in één week zowat vier kilo af.
Het stinkt, het geeft een vervelende druk in de onderbuik, eten erin, eten eruit, dit is nu de beruchte Delhi belly.
Een poepje wordt onderzocht in het regionale laboratorium hier in Tilburg, ik neem alvast een fikse antibioticakuur, wat de ellende meteen stopt.
Ja, hoor uitslag een duidelijke parasietinfectie, die je weliswaar ook in onze contreien op kunt lopen maar in verre oorden niet onbekend is.
De potten Indiase kruiden worden voorlopig niet aangeraakt, volgens zeggen hebben we hele goede ingekocht.
Even geen catcha curry of dahl bath.
Een weekje Quiberon om bij te komen met Frans stokbrood, stukje vlees en een glas wijn.
India, je moet er van leren houden, het andere kan ook gebeuren.